28.11.2016 Very uplifting review, both for de Appel and Michael Gibbs
http://www.dewitteraaf.be/nieuws
24.11.2016 Recommendation in national newspaper de Volkskrant
Curator en criticus Vincent van Velsen antwoordt in de Volkskrant op de vraag wat buiten het programma van Amsterdam Art de moeite is dit weekend te bezoeken :
“Vergeet, in het kader van de manifestatie rond Michael Gibbs in het Stedelijk, De Appel en de Rietveld Academie ook de hoofdexpositie in Soledad Senlle niet. Gibbs, overleden in 2009, was een kunstenaar en schrijver die in de jaren zeventig in dezelfde kringen rondliep als Marina Abramovic, en die is ondergesneeuwd in de Amsterdamse kunstgeschiedenis. Geen blockbuster, wel relevant.”
19.11.2016 Dutch online review
Paul Voors van Kunstblijfteenraadsel.nl plaatste een mooie reportage op zijn blog.
16.11.2016 Review in art magazine Metropolis M
Debbie Broekers visited de Appel arts centre and Soledad Senlle Art Foundation to write on Michael Gibbs, find the article here
5.11.2016 Dutch radio interview
Luister hier het interview terug waarin Eva Gonggrijp zaterdag vertelt over Michael Gibbs.
Goedekleedjes verzorgt iedere zaterdag van 15.00 tot 16.00 uur een live radio uitzending met aandacht voor cultuur op Amsterdam FM.
22.10.2016 In Dutch: een artikel in Parool
Edo Dijksterhuis interviewde Eva Gonggrijp en Gerrit Jan de Rook en schreef een mooie aankondiging van Let it keep secrets – Michael Gibbs voor Parool.
Michael Gibbs (1949-2009) was visueel dichter, fotograaf, uitgever performancekunstenaar en internetpionier. Hij stond midden in de Amsterdamse kunstwereld van de jaren zeven!g en tach!g. Een fes!val laat zien hoe actueel zijn nalatenschap is.
DOOR: EDO DIJKSTERHUIS 21 OKTOBER 2016, 11:40
Het atelier van de Brit Michael Gibbs is gevuld met woorden. Ze staan in agenda’s en schetsboeken, op blocnotes, losse vellen en enveloppen. Ze vormen gedachten of losse ideeën, soms aangevuld met een tekening. De vroegste schrijfsels dateren van 1967, als de schrijver pas achttien is en veel hoofdletters en uitroeptekens gebruikt. De meest recente zijn van vlak voor Gibbs’ dood, zeven jaar geleden.
Al die woorden liggen nu netjes uitgestald op tafels. Maar Eva Gonggrijp, zijn weduwe en beheerder van het archief, wist lang niet wat ze met al die dozen papier aan moest. “Het was één grote puzzel, waarin de verbanden niet altijd makkelijk te vinden zijn.” Ze kreeg hulp van kunstenaar Gerrit Jan de Rook, die Gibbs al kende in de jaren zeventig en al voor zijn overlijden onderzoek deed naar zijn concrete visuele poëzie.
Yoko Ono
Uit de inventarisatie van Gibbs’ nalatenschap rijst een beeld op van een alleskunner die een sleutelrol speelde in de Amsterdamse avant-garde op zijn hoogtepunt. Die geschiedenis is vastgelegd in het boek All or Nothing, and Other Pages dat vandaag wordt gepresenteerd in het Stedelijk Museum. Het is het startschot voor Let It Keep Secrets, een serie tentoonstellingen, lezingen en performances op diverse locaties.
Al op vroege leeftijd werd Gibbs aangestoken door de beweging Fluxus. “Het Londen van de sixties was een grote inspiratiebron,” zegt De Rook. “Daar zag hij performances van Yoko Ono en raakte hij betrokken bij de Fluxshoe- tournee, een reizende tentoonstelling.”
Maar het buitenland trok, Nederland in het bijzonder. Gonggrijp: “Hij vertelde me weleens dat hij al Nederlands wilde leren voordat hij wist dat hij hier zou komen. Dat gebeurde in 1974. Hij werd gastdocent aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht waar hij onder andere een alfabet in de fik stak en weer bluste.”
Witte inkt
Een tentoonstelling bij In Out Center, de allereerste kunstenaarsruimte van Nederland, bracht hem naar Amsterdam. “Daar kwam in de jaren zeventig alles samen,” zegt De Rook.
In de jaren negentig pionierde hij op internet: als experimenteel digitaal kunsttijdschrift was Why Not Sneeze zijn tijd ver vooruit. © PH.GJ.van Rooij
“Taal, beeld, muziek, spiritualiteit. Michael had een neus voor die dingen. Hij nam interviews op met William Burroughs en Lawrence Weiner, legde performances van Ulay en Marina Abramovic vast.”
Gibbs was een alleskunner en een culturele veelvraat. Maar de rode draad in zijn oeuvre is taal. Hij nam deel aan festivals voor klankpoëzie en produceerde aan de lopende band bijzondere boeken. Hij sneed het binnenwerk uit hardcovers, stelde banden samen uit honderd verschillende publicaties, drukte met witte inkt en vulde de regels op uitgescheurde pagina’s links en rechts aan tot curieuze verhalen.
Zijn Wounded book uit 1972 is een klassieker: op de kaft een pleister die de bloedende snee bedekt die doorklinkt op alle pagina’s binnenin. “Op den duur kleedde hij de taal steeds verder uit,” zegt De Rook. “Voor een later werk koos hij van elke pagina in een boek één favoriet woord en elimineerde hij de rest.”
Rustige intellectueel
Met zijn talige werk kan Gibbs worden gezien als voorloper van de afdeling Beeld en Taal aan de Rietveld Academie. Ook stond hij aan de wieg van kunstcentrum De Appel, waar hij verschillende performances deed die terug te zien zijn op film.
En in de jaren negentig pionierde hij op internet: als experimenteel digitaal kunsttijdschrift was Why Not Sneeze zijn tijd ver vooruit. Maar het invloedrijkst was Gibbs als uitgever. Van kunstenaarsboeken, maar vooral van tijdschriften als Kontexts en het internationaal gedistribueerde Artzien.
In het laatste decennium van zijn leven beschouwde Gibbs zijn kunstenaarsbestaan als afgesloten. Hij werd docent en criticus, vertaalde meer dan honderd boeken. “Onze dochter, die nu veertien is, heeft hem alleen gekend als rustige intellectueel,” stelt Gonggrijp. “Dit festival is ook voor haar een kennismaking met zijn wilde kant.”
Let it keep secrets: 21 oktober t/m 18 december in Stedelijk Museum Amsterdam, De Appel, Gerrit Rietveld Academie, Soledad Senlle Art Foundation, Boekie Woekie en OBA.
Let it keep secrets - Michael Gibbs 